DE VLONDER

Er waren eens 3 alarmzones in 1 gebouw: een school, een peuterspeelzaal en een BSO. Is dat echt het beste voor de kinderen? Wat als je opvang en onderwijs op elkaar wilt laten aansluiten? Vanuit 1 visie wilt werken? De Vlonder werd een Kindcentrum en zocht naar een omgeving die past bij hun visie op onderwijs.

Visie & interieur

Het team van De Vlonder koos er allereerst voor om samen te gaan werken. Niet veel later volgde de volgende stap naar Kindcentrum. Suzette Brants, directeur: “We groeiden dus organisch naar integraal werken. Nu ons gebouw verbouwd werd, wilden we graag dat je onze visie kunt terugzien in ons gebouw en het interieur.”

Onderwijsvormgever Ellen Kuster en onze Gerdien reden naar Uden en veroorzaakten wat opschudding. Figuurlijk dan, want het uitgangspunt was de beste plek voor kinderopvang en onderwijs te vinden binnen de bestaande m2. En dat vroeg om een verschuiving. Suzette: “Kinderen ontwikkelen zich vanuit een aangeboren nieuwsgierigheid. Die moet je prikkelen en niet opsluiten tussen 4 muren, vinden wij. Kinderen moeten de volgende ontwikkelstap kunnen zien en daaraan kunnen deelnemen als ze er klaar voor zijn.”

Verbouwen

Het bestaande gebouw werd compleet verbouwd, opnieuw ingedeeld en geschilderd. Muren werden weggebroken, glas werd geplaatst en ruimtes ontstonden. Suzette: “Als we een nieuw gebouw hadden moeten tekenen, dan zou dat hier zo op lijken. Het kan dus, gewoon met je bestaande gebouw. Sterker nog; ik denk dat deze omgeving ons uitdaagt, we kunnen hierin groeien, in alle opzichten.”

De verbouwing was pittig. “Je propt 8 weken verbouwing in 6 weken zomervakantie. In de laatste week liepen de afronding van de verbouwing, voorbereidingen voor een nieuw schooljaar en het inrichten samen op. Dat is heftig. We zijn startklaar, maar er moeten nog dingen gebeuren. Denk aan styling; dat maakt het wel af. We dachten; dat doen we zelf wel. Maar achteraf gezien hadden we dat beter direct aan De Beleving kunnen uitbesteden. Iedereen zijn vak.”

Inspirerende samenwerking

Ellen en Gerdien maakten een zoneplan. De meubels werden nagenoeg allemaal hergebruikt. “De samenwerking was inspirerend. Ellen en Gerdien dachten out of the box en gaven tegelijkertijd het vertrouwen dat het goed kwam. Daardoor hebben we bepaalde keuzes gemaakt, die we anders niet aangedurfd hadden. Neem nu die groene vloerbedekking. We wilden graag een rijke leeromgeving, zowel binnen als buiten. Deze ruimte wordt nu onze binnentuin, het gras ligt er al! Er komt een tuinhekje en plantjes. Kinderen kunnen hier straks lekker kruipen, spelen en fietsen. Het is bijzonder, multifunctioneel en passend bij onze visie. Door Ellen en Gerdien konden we het voor ons zien, hun enthousiasme werkt aanstekelijk,” zegt Suzette.

Verder groeien

“We zijn heel blij met het resultaat. We zien ook dat het werkt. Kinderen kunnen zelf een fijne plek kiezen om te spelen of werken. En ruimte geeft rust. Kinderen die anders geen raad wisten met hun energie in een lokaal, gaan nu op zoek naar een rustige plek. Ze verdelen zich meer.”

Er ontstaan ook nieuwe vragen. “Dat zijn overigens geen vragen over de samenwerking, die staat als een huis. Maar wel over de vorm. Zo hebben we geen algemene ruimte meer. Hoe lossen we dat op? Onderweg zijn kost energie, maar het geeft ook energie. De basis is gelegd. Het is toekomstbestendig, we kunnen samen verder groeien!”